Karen Tei Yamashita, Yağmur Ormanının Kemerinde’de modern zamanlarda anlam arayışının paradoksunu büyülü gerçekçi anlatının tüm olanaklarını seferber ederek sergiler: Her türlü anlam arayışının peşinde olduğu otantiklik, doğallık ve saflık birer imaj haline geldiğinde, tek çare yüzeysel bir tüketim deneyimine teslim olmak mıdır?

    Bir yanda, Japonya’da çalıştığı demiryolu şirketi özelleştirildiği için Brezilya’ya göç eden Kazamusa Ishimaru’nun yerel halkın gündelik yaşamına ettiği tanıklığın onda yarattığı değişim; diğer yanda yerel halkın mucizelere duyduğu inancın, onların hayatlarına getirdiği büyük dönüşümler ve son olarak yerel inanışların otantikliğini bir şifa kaynağı olarak pazarlayıp onları çöküşe sürükleyen küresel şirketler - okur tüm bu olayları, geçirdiği görünmez kaza sonucu Kazamusa Ishimaru’nun başına yerleşen, bilinç sahibi bir küreden dinler. Fakat, cansız bir cisme anlatıcı konumunu bahşetmesi Yamashita’nın bu romanda özne ile nesne, kültür ile doğa, hayal ile gerçek arasındaki ilişkileri sarsmak için attığı tek adım da değildir.

    Portakal Dönencesi’nin de yazarı Karen Tei Yamashita Brezilya “pembe dizilerinin” parodisi olarak kurguladığı Yağmur Ormanının Kemerinde’de, ironiyi elden bırakmadan ve metaforik öğeler kullanarak uygarlığımızın en yakıcı çelişkilerini sorgulayan post-modern bir anlatı sunuyor.